عيدانه شعر از: پونه اجرای آهنگ: فريد فرجاد قصه‌گویِ پير تو، چشم خيس‌اش پرخواب است سرت را بلند کن، قصه‌های برهنه‌پایِ کودکی‌ات را بردار يک جای اين شبِ بلند، از همان اولش بارانی بود ... بی‌بی‌بزرگِ حنا به سر با آن چارقدِ چارخانه‌ی خوشبويت! توی هشتی‌های تاريکِ پُرپله، دستِ لالايیِ خيالم را بگير يک جای اين غصه‌هایِ بی‌کاسه، شال سبز تو را هم خيس خواهد کرد ... عموی سربه‌هوای نوروزی کليچه‌ی صندوق عيدانه، کنار گلدانِ صدفها وُ ماسه است يک جای اين خاکِ خبرچين، طاقت کفش مرا هم عاقبت، جفت خواهد کرد ... يک سفره سين از سراب، يک شاخه‌ی شکسته‌ی زنبق، يک پاکتِ خالی ... عيد تو هم مبارک ...، گلِ قرمز قالی ...