نه بيشتر ... شعر از: احمدرضا احمدی اجرای ترانه: محمد نوری شعر ترانه: حسين منزوی عکاس: پونه عکس‌ها: شوش، ایران نه بيشتر نه کمتر همين گونه که آسمان هست آنرا ستايش می‌کنم. در دورترين نقطه‌ی اين کوچه کسی از بام به کوچه می‌آيد و باران را سه بار تعظيم می‌کند نهالی در دست دارد چشمانش انبوه از اشک است گاهی در شناختن درِ خانه شک می‌کند. باز باران است و اين اندوه اين خانه است و اين آسمان است و اين عمری که به پايان است. حتی گمان ندارم که صدای اين ساعت را در آب گم کنم که اين عمری که به پايان است.