ای عشق رفته بر باد شعر از: عليرضا ميبدی صدا: عليرضا ميبدی عکاس: پونه عکس‌ها: تهران ای عشق رفته بر باد اما نرفته از ياد فرياد، از تو فرياد از تو چه مونده باقی؟ از من چه مونده بر جا؟ از تو چه مونده باقی؟ يک روسری توری يک سينه‌ريز نقره يک سفره‌ی قلمکار از من چه مونده بر جا؟ يک سايه کنج ديوار يک پوستين کهنه، افتاده بی خريدار می‌گم هنوز و هر روز يادش بخير ديروز! از تو چه مونده باقی؟ يک نيمتاج روسی از من چه مونده بر جا؟ يک عکس يادگاری از يک شب عروسی می‌گم هنوز و هر روز يادش بخير ديروز! يادش بخير ديروز! آن خانه‌ی قديمی با سرو و با سپيدار آن خلوت صميمی با شمع‌های بيدار با پرده‌های گلدار می‌گم هنوز و هر روز يادش بخير ديروز! از تو چه مونده باقی؟ يک قاب کهنه بر ميز از من چه مونده بر جا؟ يک عمر رو به پاييز می‌گم هنوز و هر روز يادش بخير ديروز! ای عشق رفته بر باد اما نرفته از ياد! مهرت هميشه در ماست يادت هميشه با ماست