ایمان شعر از: پونه آواز: شهرام ناظری شعر آواز: شيخ بهايی عکاس: پونه عکس‌ها: Obernai (فرانسه) فلک جز عشق محرابی ندارد (نظامی) دوستت دارم و قمریِ بی‌جفت نمی‌داند چه سعادتِ غمناکی‌ست دل دادن به آواز آن ناقوس که هرگز نمی‌خواندت دوستت دارم از آن روز که از سایه‌ها گذشتیم وُ نمی‌شناختمت تا اینجای عصری بلند وُ تکراری پر از خمیازه‌های عادت وُ رد خشکیده‌ی قهوه‌ای سیاه بر فنجان پریده‌لب زندگی دوستت دارم و این اعترافِ ایمان است به لرزشِ لبانی که جز سکوت بر عصیانی نیالودند نه در بیداری بهشت، نه در خوابِ نام تو دوستت دارم!