وزان گلشن به خارم مبتلا کرد شعر از: پونه آواز: عليرضا قربانی عکاس: پونه عکس‌ها: Jerusalem حالا از آن روزها که رفته‌ای آنقدر رو به آسمان بوده‌ام که حساب روز ما به سن وُ سال ستاره می‌رود می‌بينی "شاعرِ گلِ يخ"! * حرف از مصدر بعيد وُ استمرار گريه می‌آيد. من کوک زندگی را بريده‌ام و پرده‌ی خيال فقط به لحنِ پياله می‌رود کوه‌ها رسيده‌اند اما تو هنوز هم نيامدی! * سهراب سپهری: قتل يک شاعر افسرده به دست گل يخ