Deja-vu شعر از: پونه آواز: دريا ولی‌لو، مسعود کرامتی از چه دل به دريايی سپرده‌ام که نه می‌خواندم به خويش وُ نه بازم می‌آورد به راه (ابونواس اهوازی) بوی موهای ارديبهشت عطر لبهای قصه‌گو نگاه آشنا وُ دو استکانِ سرريز، کنار کاشیِ آسمان ... نهر رنگين‌کمان وُ ستاره ترمه‌های تبرک وُ شبنم کمندی به کودکی‌ها وُ دلی از خنده‌های چلچله ... خواب دلواپسی‌های ساعت شهد نارنج، توشه‌ی راه خيابانِ خيس، گل‌فروشانِ دوره‌گرد سايه‌ای از چراغ وُ بخار پنجره‌ها ... پرندگانِ هفت‌شهرِ بی طوبی فرصتِ نقطه‌های ناتمام سرريزِ هرچه باران وُ هرچه ابرِ آنسویِ قله‌هاست ...