در راه
شعر از: پونه آواز: حسامالدين سراج عکاس: پونه عکسها: آلمان/سوئيس (Bodensee) ![]() از همان دمِ صبح که بویِ دريا و چمنهای بارانزده میآمد، ديدم کنارِ اين گنبدِ بلند، چه ابر پُر بهانهای نشسته ... ![]() از هر کجای خاک که سرنوشت وُ سرابم میکشيد آخر خيال فاصله، به فالٍ ستارهی خودت میافتاد ... ![]() خورشيد وُ رود درخت وُ نسيم پرنده وُ اقاقيا هم شاهدند: رهتوشههای ما، به گلبرگ زنبقی رج میخورد ... ![]() فقط خودت میدانستی! دلآشوبِ اين رگبار، فقط خودت میدانستی ... ![]() |
||