ای نخورده مست ... * شعر از: پونه آواز: شهرام ناظری عيبی ندارد ... من هميشه ستاره‌ها را، به بازیِ آسمان می‌باختم تقصير اين پای بی‌حواس وُ اين دلِ بارانی‌ست ... چقدر افسون کوچه‌ها وُ پابه‌پای رنگين‌کمان‌ها چقدر ماتِ مهتاب وُ دلشوره‌ی قصه‌ها ... از آن سالهای دور، انگار هر باريکه‌راهی که می‌رويم باز به دلتنگیِ چشمه می‌رسيم ... از خواب وُ خيال ماست شايد، يا از هوای گرفته‌ی اين دفتر، که نم‌نم فراموشی دل به سرريز بارشی نمی‌دهد ... تقصير کسی که نيست! کتاب ما به اين قافيه ورق می‌خورد حوصله، حاشيه، خاطراتی به سفره‌ی حسرت تکرارِ بی‌ملالِ زندگی ... هوايی از بوی روشنا وُ لحظه‌ای از شهدِ آن خيال ... شفای اين همه علاقه، شربت کدام تاک است؟ * از: مهدی اخوان ثالث