سوالِ گريه شعر از: پونه اجرای ترانه: ستار خيابانهای شلوغ وُ شيشه‌های رنگیِ روشن ... چرا ترديد کردی؟ چرا پشتِ پای غروب وُ حاجتِ انتظار اينهمه پابه‌پایِ کوچه‌ها ماندی ... چرا نگفتی که خواب پروانه‌ای پريده که گونه‌های آبی زنبق، از پلک هر شقايق سوخته بارانی‌تر است و خطِ شکسته‌ی دلتنگی، به رديفِ هر ترانه‌ای می‌لرزد ... چرا ترديد کردی؟ پرده‌ها را که می‌شويم، باز انگار کسی خواهد آمد ... صدای پايی شايد، ميان پاگردِ سنگیِ پله‌ها دری نيمه‌باز وُ عطر خوش آشنا بوی روشنا ... يک روز يک عصرِ بلند آفتابی از چله‌هایِ سوخته‌ی مرداد، فقط يک روز دير آمدی ... چرا ترديد کردی ...